Dmitry Glukhovsky
Kremlin neden bu savaşa ‘özel operasyon’ dememizi istedi? Zira Rusya’da yaşayan hiç kimse savaş istemiyordu. Herkes savaştan korkuyordu. Savaş, gerçek insanların konutlarını terk edip çinko tabutlarda geri dönmesidir. Bir vakitler gelişmekte olan kentlerin bulunduğu yerlerde, üzerinden duman tüten harabeler görmektir. Bitmek bilmez bir kaygıdır. Yoksulluk, açlık, kolektif meczupluktur.
Bu savaş, bedelini ödeyecek sıradan beşerler tarafından istenmiyordu. Ne sonuç itibariyle iflasa sürüklenecek işletmeler ne de dünyayla alakası kopacak ve daimi arpalıklarından yoksun kalacak kelamda ‘seçkinler’ tarafından dilek edildi. Savaşın başlamasından beridir, Rusya’da yaşayan herkes için olağan hayat sona erdi ve sıkıyönetim altında bir hayat başladı.
PUTİN KENDİ SAVAŞINA TÜM RUSLARI DAHİL ETMEK İSTİYOR
Vladimir Putin, Ukrayna’daki savaşı dünyaya şahsen duyurdu. Bir saat boyunca, her televizyon kanalında savaşın neden gerekli olduğunu izah etmeye çalıştı; ona nazaran, Ukrayna prensipte esasen var olmayı hak etmeyen bir devletti. İşgal, Putin’in şahsî nefreti üzerine kuruldu. Bir savaşla taçlandırılacağını umduğu ferdî zaferini arzuluyordu. Bir Blitzkrieg’e (yıldırım harekâtına) bel bağlıyordu: Savaşın başladığı gün, televizyon istasyonları, mest olmuş bir biçimde öğleye kadar Kiev’in ele geçirileceği vaadini tekrarlayıp duruyordu.
Öte yandan, Putin bunun sorumluluğunu tek başına yüklenmeye hazır değildi. Hâl bu türlü olunca, işgale girişmeden evvel Rus Güvenlik Konseyi’ni -yani daha sonradan “Ben bilmiyordum” diyebilecek herkesi- topladı ve onlara kendi gerçeklerini sundu. Bu savaşa sürüklenişi engelleyebilecek mutabakatlar için farklı ayrı arabuluculuk yapmaya çalışmış olabilecek herkesi karaladı. Putin dünyaya [bunun sebebi] “Ben değilim” dedi. Sebep biziz; yani nitekim de Rusya’nın dümeninde olan herkes. Batı’nın burada pazarlık edeceği kimse yok. Bu nedenle, bir gün Lahey’de Ukrayna’daki savaş hakkında bir dava açılırsa, sanıkları bir küme insanın tamamı olacak. Bu kümede yer alan her bir insan elbet biçimde bu ihtimali göz önünde bulundurur.
Onlar da bu sorumluluktan korkuyorlardı. Hepsi de Kremlin’de düzenlenen güvenlik kurulu oturumunun şubat ayında kaydedilen görüntüsünde mevcut. Göründüğü kadarıyla, Putin’in Ukrayna’yı işgal etme planları hakkında bilgilendirilmemişlerdi bile.
ZORLA ALINAN ‘KAMU RIZASI’
Ve Putin daha sonra onların endişelerini hafifletmek hedefiyle savaşın sorumluluğunu tüm rejimine dağıtmaya karar verdi. Devlet Duması milletvekilleri ve Federasyon Kurulu üyeleri de çağrıldı ve ‘olgular’ kendileriyle paylaşıldı. Milletvekilleri ve senatörler de Güvenlik Konseyi’nin görünüşteki ‘fikir birliğine’ dayanarak halka açık bir biçimde Putin’e takviye vermek zorunda kaldılar. Rus milletvekilleri, Putin’in onaylanması için gönderebileceği her türlü berbat yasa tasarısı için firesiz bir halde oy vermeye zorlandı.
Her şeye rağmen, vekiller, Rus ordusunun sırf Donetsk ve Luhansk’ta kullanılması için razı oldular. Ne var ki tanklarımız Donetsk’e gitmedi. Harkov, Kiev ve Herson’a gittiler. Bir hafta sonra, mitolojik Nazi taburlarına karşı bir yıldırım harekâtına girişmek yerine, Rusya’nın, Ukrayna ordusu ve ülke halkının tamamına karşı büyük bir savaşla yüz yüze olduğu anlaşıldı. Garip bir nedenden dolayı Rus silahlı kuvvetleri, Latin alfabesindeki ‘Z’ harfi ile işaretlenmiş bir halde çamura saplandı. Meyyit sayımız birkaç yüze ulaştı. Topçularımız amaç gözetmeksizin ateş etmeye başladı ve Ukrayna’daki yerleşim alanlarını yok etti. Rus kuvvetleri bir doğum ve çocuk hastanesini bombaladığında, savaş kabahatlerinin kelam konusu olabileceği anlaşıldı.
Putin rejimi artık cürümlerini Rus halkının tamamının hatası haline getirmeye çabalıyor. Bizleri kabahat ortağı yapmak istiyor. Her bir Rus’un alnını Z harfiyle damgalamak istiyor. Batı’yı, Rusya’nın Avrupa barışını sadece bir küme mecnunun kaprisleri nedeniyle değil, tüm halkın iradesine dayanarak yok ettiğine ikna etmek hedefiyle, Putin’in sorumluluğu kendi rejiminden alarak sıradan insanlara yüklemesi için bunu yapması gerekiyor. Rus halkını, bu savaşın kendi varlıklarını müdafaa uğruna yürütüldüğüne ikna etmesi gerekiyor.
VERİLEN HER DAYANAK İŞLENEN CÜRÜMLERE ORTAK OLMAKTIR
Rejim halkın takviyesini artırmak hedefiyle propaganda aktiflikleri gerçekleştiriyor. Seksen farklı Rus bölgesinde ‘Z’ bayrağı altında devlet tarafından organize edilen araba yarışları düzenledi. Kazan kentindeki bir bakımevinde bulunan ölümcül derecede hasta çocuklar, beyaz karlar üzerinde Z biçiminde sıralanarak havadan fotoğraflandı. Akan kanın nedeniyle ilgili yeni açıklamalar yapıldı: “Ukrayna’nın kimyasal ya da bakteriyolojik silahları vardı”; “atom bombası yapmak istedi”; “önce saldırmak istedi”… Her ne kıymetine olursa olsun, hangi palavrası söylerse söylesin, Putin bu katliamın mantıklı olduğunu, sadece Kremlin’in değil, halkın da bu savaşa muhtaçlığı olduğunu kanıtlamalıydı.
Bununla birlikte, Ruslar Z’yi desteklediklerinde barışçıl Ukrayna kentlerinin bombalanmasını ve yıkıma uğratılmasını desteklediğimizi anımsamalı. Yüzlerce okulun yerle bir edilmesini ve milyonlarca insanın konutlarından sürülmesini destekliyoruz. Aileler ve iki ülke ortasındaki kardeşlik bağlarının sonsuza kadar koparılmasını destekliyoruz. Rusya’nın yaşadığı şiddetli tecridi, kaçınılmaz güç kaybını ve Çin’in ürettiği hammaddeler için bir sömürge haline gelmesini destekliyoruz. Bu propagandaya kananlar, dünyanın geri kalanının artık Rusları işgalci olarak gördüğünü hatırlamalı. Çok yakında bizleri savaş hatalısı olarak da görecekler. Ve bu olgu sonsuza kadar tarihimizin bir modülü olacak. Hepimizin ellerine barışçıl Ukraynalıların ve “eğitim tatbikatları düzenlemek için” cehenneme gönderilen askerlerimizin kanı bulaşıyor.
Bu bizim savaşımız değil ve bunu unutmamalıyız. Bunun hakkında konuşmamız gerek. Bizim ismimize konuşmalarına müsaade veremeyiz.
Yazının özgünü The Guardian sitesinden alınmıştır. (Çeviren: Tarkan Tufan)
