Cenk Kolçak
Cengo kederi sonunda mutlak bir es bıraktığı dingin lakin muzip sesiyle Akabinde gelecek Emirgan Escort Bayan olanı beklerdim Bilirdim yeniden karşıt bir talep gelecek ve ben bu terslik için seçilmiş yegâne sesleniştim Şüphesiz yankısını düşürmeyecektim kulağına şüphesiz elim yeniden dolu dönecektim
Suç ortağımdı benim
Ölmeme Günü Emirgan Escort ne özel bir davette tekrar bir aradaydık artık Tarihi ibaresini almış Cumhuriyet Meyhanesi nde İçilenin içilmiş anılanın anılmış okunanın okunmuş olduğu bir vakitti Tarihi gömmekten dönüyorduk Tekrar o sesi işittim Escort Emirgan karşımda muzip bir sözle Cengo dedi Kulak kesildim Yahu bu geceden bir kalanımız olmasın mı ne dersin Bildim Çabucak mutfağa iliştim Görünmez olduğumu sandığım anlardan birinde tuzluk bardak altlığı ne varsa ceketimin cebine tıktım Gecenin sonunda konutuna vardığında Berken e cebinde bardak altlığı tuzluk ne varsa tıkalı ceketini bırakıp uykuya dalmıştı şair Tarihi bir suça ortak olmanın kültürel anısıyla
Şair Salih Bolat ve şair Cenk Kolçak Şiirden sanattan gecelerden öğlen rakılarından çok kahvaltı arkadaşımdı benim
Haftada bir Moda kıyısında buluşur denizle konuşurduk Suya anlatılır üzere akardı sözcükler Tabiat tazelenir gök sonunu bilirdi Ben şarküteriden peynir ve zeytin sokaktan simit alırdım O vakitler alınabilirdi her şey O elinde bir sepet sepetin içinde termos termosun içinde çayımız bir kap haşlanmış yumurtamız ve baharatımızla inerdi konutundan Kediler içinse eksik etmezdi salamı Denize bakan bir bankta oturur bütün lisanları konuşurduk İkimiz de zira bütün lisanları bilirdik Cengo baksana güneşi görünce gülüyor deniz
Yine cürüm ortağıydım onun
Bahar mıydı neydi bilirim mevsim yalnız ona gülümsüyordu Cengo dedi yeniden birebir ses tonuyla Akabinde gelecek olanı bekledim Bildim yeniden muhalif bir talep geldi ve ben bu karşıtlık için seçilmiş yegâne sesleniştim Kıyıda açan gülleri göstererek Cengo Bak şu namussuzlara hele nasıl da parlıyor dedi Belediyeye ilişkin bakımlı tahminen de seri numaraları bileklerine damgalı güllerdi bunlar Araklasak mı şunları he ben güvenliği oyalarım Elbette yankısını düşürmedim kulağına şüphesiz elim tekrar dolu döndüm O yürümekten yorulmuş dört katı çıkmaya gözü kesmemiş onu aşağıda bırakıp kapıyı ben çalmıştım Sevgilisi eşi Berken e gülleri uzatırken Salih abi suya koymanı istedi dedim Yüzünde arak bir gülün tebessümü vardı
Arkadaşımızdı
Yekken Cengo çokken Ooo geçlerrr kederi Çokluğumuz onun için ben ve Emrullah tı Alp Emrullah ve ben ne vakit Moda da volta atsak ya onu arar ya da ona rastlardık Uzak kaldığımız günlerde ise o arardı Bir güz nasıl gücenir saksı nasıl sulanır sakız ağacının Adana daki yeri nedir Seyhan nasıl bulanır daima ondan dinlerdik
Bazen Toroslardan eserdi bazen Ege den çok vakit kentlerin ışıklarından süzerdi
Şiirdi
Salih Bolat çatışmalı yıllarda açmıştı gözlerini şiire O yıllarda nereye gitse herkes isminde biri çıkıyordu karşısına Bir ırmak akıyordu önünde durduğu afişte kıyıya vurmuş cesetlerin üstünden atlayarak denize ulaşan bütün kentlerden geçiyordu O bir Akdeniz garından trene bindiğinde gökyüzü üzere sonlu ve sonsuzdu İnişine ben şahidim inişinden sonra yürüyüşüne O tren de eminim gökyüzü üzere sonlu ve sonsuzdur artık
Şiirin estetik seviyesinden ödün vermeden yazdı şiirlerini Bir toz nasıl toz olabilirse o denli toz olurdu şiirlerinde Bir çiçek nasıl çiçekse Tabiat onunla şiir ortasında bir köprü olmadı hiç Şiir tabiat ile insan ortasında bir köprüydü onun için o kadar
Dün bir hastane önünde durduk Altay Öktem Mehmet Altun Anıl Mert Özsoy Emrullah Alp ve ben Bir yel esti Toroslardan Birinci sefer üşüdüğümü hissettim Baktım Birinci sefer üşüdük biz bir kalabalık Son karın soğukluğu kalktı içimizden
Biz dün bir afişinde önünde durduk Emrullah ve ben
Salih Bolat yazıyordu akıp giden bir ırmak üzere
On üç Şubat iki bin yirmi iki
Şair gazeteci
